We hebben de puppy's verplaatst naar de huiskamer. De zitkuil is een soort stal geworden. Om aan het beeld wat de buitenlanders van ons Hollanders hebben te voldoen, heb ik de bodem bedekt met hennep (natuurlijk wel een niet hallucinogene soort!), lol. Daar staat dan gewoon de werpkist weer in, met lekkere schone bedjes voor de babies.
Affijn, het licht is hier veel beter, dus binnenkort weer heel veel foto's te verwachten....
3 Reacties
De tandjes zijn nu duidelijk zichtbaar. Arme mamma! Ook is er sinds deze week veel meer interactie tussen de pups onderling, maar ook met ons. Ze horen je, komen naar je toe, kruipen kwispelend op onze schoot. Met elkaar beginnen ze nu te spelen en te 'vechten'. Ze oefenen een grom en een blaf, maar het klinkt allemaal nog zo ontzettend schattig, totaal niet intimiderend.
Vandaag hebben Link en de puppy's hun eerste wormenkuur gehad. Dit zal elke twee weken gebeuren.
De oogjes zijn open, zal morgen proberen foto's te maken zonder flits.
Ik geniet er van om te zien hoe goed Link het doet als moeder. Ze is echt een natuurtalent. Ze kan gemopper onderscheiden van etenstijd, dus ik ga voortaan maar op haar af. Als het volgens haar tijd is wandelt ze de werpkist in en laat de pupjes geduldig aanliggen zo lang ze willen.
Link voelt zich steeds meer de oude en rent weer achter de vogels aan, tussen de bedrijven van het voeden door. De puppy's doen precies wat ze moeten doen: slapen, eten, plassen en poepen. En wat is het heerlijk dat het zo gaat. Je kan er de hele dag naar kijken, die kleine geluidjes, en de beweginkjes die ze maken, och, al do
Link is een hele lieve kersverse mam. Ze is heel geduldig en verzorgend. Ze laat de puppy's zo vaak drinken als ze willen, en wast ze grondig. De babies groeien gestaag en zien er heel gezond uit.
Ik heb de foto's nu anders georganiseerd, met een heel album vol met puppyfoto's! Link is op Moederdag bevallen. Het was een hele onderneming. De eerste pup is helaas dood geboren, een heel verdrietig begin. De zesde pup was te groot en werd met wat hulp van de dierenarts en oxytocine geboren in de praktijk. De volgende floepte er achter in de auto uit op de terugweg van de dierenarts! En de laatste is, net als nr. 2 t/m 5 gewoon (al blijft het iets heel bijzonders om mee te maken!) thuis geboren. Twee prachtige reutjes en 5 schitterende meisjes. Die kleine wondertjes maken het het allemaal waard!
|
AuteurWillemijn is dol op Shiloh Shepherds. Archief
Juli 2016
Categorieën |